Of u nou een zwembad of een hybridebad bij ons afneemt, beide baden hebben techniek voor de desinfectie van uw water. Zo dragen we er zorg voor dat u altijd van de juiste waterkwaliteit kunt genieten. Maar hoe werkt deze desinfectie nu precies. In deze korte blog leg ik u graag uit wat elektrolyse/hydrolyse is.
Chloor. Ondertussen een woord waar steeds meer mensen moeite mee krijgen. Maar waar komt deze afkeer eigenlijk vandaan? Chloride kan heel goed verbindingen aangaan met andere stoffen. De bekendste verbinding is die met natrium. Natriumchloride vind je terug in je eigen keuken, namelijk in de vorm van tafelzout. Om dezelfde reden is chloor een goed middel om te desinfecteren. Chloor dringt, bij bepaalde toepassingen, binnen in andere moleculen van bijvoorbeeld ziektekiemen en virussen, waardoor ze uit elkaar vallen of afbreken. In het water oxideert chloor met o.a. urine, cosmetica en zweet. Hoewel chloor dus zeer effectief is, is het daarentegen ook heel agressief gebleken. Het zorgt in zwemwater vaak voor irritatie aan de huid, luchtwegen en de ogen. Dit zie je met name in openbare baden waarbij de hoeveelheid chloor vaak hoger is dan bij privébaden.
Chloor vind je terug in tafelzout (natriumchloride). Door zout op te lossen in water en deze zoutoplossing te “elektrocuteren” binnen een cel met titanium platen, ontstaan verschillende reacties. De belangrijkste reactie is het vrijkomen van de stof natriumhypochloriet. Deze stof is het belangrijkste voor de desinfectie van uw water. Deze stof werd eerder direct gedoseerd maar heeft als nadeel dat het opslaan ervan een negatief effect heeft op de werking. Daarnaast werkt het direct toepassen van deze stof pH verhogend. Door de stof in de techniek zelf aan te maken, maak je efficiënt gebruik van materialen en is er minder zuur nodig (pH-), wat uiteindelijk vriendelijker is voor lichaam en natuur.
Het principe van elektrolyse wordt tegenwoordig ook toegepast op water. Daar waar elektrolyse natriumchloride opsplitst in natrium en chloride, splits hydrolyse water (H2O) op in waterstof en zuurstof. Hierbij ontstaan vrije radicalen, welke oxidanten vormen die krachtiger zijn dan chloor. Hierbij moet u denken aan actief zuurstof, waterstofperoxide en hydroxide. Een groot verschil met elektrolyse is dat chloor een desinfecterende werking heeft in het zwemwater, terwijl hydrolyse met name een desinfecterende werking heeft in de techniek. Zo merk je dus van hydrolyse veel minder in het water waarin je uiteindelijk zwemt. Hoewel wij wel een minimale hoeveelheid zout toevoegen aan onze hydrolysetechniek, voor de geleiding en het behoud, en er een minuscule hoeveelheid chloor ontstaat, zult u hier in het zwemwater nauwelijks tot niets van merken. Dit mag ook niet, want dit is niet prettig en bovendien destructief voor het plantenfilter. Het gevolg: optimaal zacht zwemwater zonder biofilm, algen en irritaties aan huid, ogen en luchtwegen.